Ο δρόμος οδηγεί προς το μοναστήρι της Αγίας Ανάληψης και στη συνέχεια στο καταφύγιο του Παγγαίου. Ένα τεράστιο καταφύγιο, πρότυπο την εποχή που κτίστηκε την δεκαετία του 80. Η ιδιοκτησία του και το καθεστώς λειτουργίας του είναι σε ομιχλώδη δεδομένα. Μόλις πριν λίγα χρόνια έγινε η νομιμοποίηση του κτηρίου και είναι σε θέση να λειτουργήσει νόμιμα.
Τί να πει κανείς για το θέμα αυτό! Η εγκατάλειψη σε όλο της το μεγαλείο. Κανείς δεν μπόρεσε να κάνει κάτι τόσα χρόνια για να γίνει το καταφύγιο πόλος έλξης για τουρισμό τόσο χειμερινό όσο και κάθε εποχής. Τί να πούμε για την ομορφιά του Παγγαίου και τα όσα μπορεί να προσφέρει! Είναι ισάξιο με όλους τους παρόμοιους ταξιδιωτικούς προορισμούς της Ελλάδος. Θα μπορούσε να είναι νούμερο ένα τουριστικός προορισμός της περιοχής μας και να δουλεύουν δεκάδες άτομα γύρω από αυτό.
Δεκαετίες τώρα δεν μπόρεσε να γίνει ένας σωστός δρόμος με άσφαλτο και μπάρες προστασίας για την ασφαλή πρόσβαση στο καταφύγιο. Τί κι αν υπήρξαν επί χρόνια Υπουργοί, Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι Δημοκρατίας που κατάγονται από την Πρώτη Σερρών. Κανείς δεν μπόρεσε να στρώσει 7 χιλιόμετρα άσφαλτο!! Δικαιολογίες θα μπορούσαν να πουν αμέτρητες. Απλώς όμως δεν το ήθελαν ούτε ασχολήθηκαν ποτέ. Γιατί όποιος θέλει μπορεί...όποιος δεν θέλει πουλάει θεωρία. Αν ήταν λίγο πιο κοντά, κάτω προς την Αττική θα είχαμε ολόκληρη λεωφόρο προς το καταφύγιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου